Rockwell-hardheidstest versus Vickers

De Rockwell-hardheidstest en de Vickers-hardheidstest zijn twee veelgebruikte technieken onder de vele hardheidstestmethoden. Ze kunnen verschillende soorten materialen testen. Rockwell- en Vickers-hardheidstests hanteren respectievelijk andere principes en testmethoden. Ze hebben hun eigen unieke voordelen en toepasbare scenario's. Dit artikel is bedoeld om een diepgaand inzicht te geven in deze twee hardheidstestmethoden. We zullen hun principes, voordelen, beperkingen en toepassingsgebieden vergelijken. Lezers kunnen deze testmethoden beter begrijpen en weloverwogen keuzes maken voor geschikte toepassingen.

In dit artikel worden eerst de werkingsprincipes, voordelen en beperkingen van respectievelijk de Rockwell- en Vickers-hardheidstests geïntroduceerd. Vervolgens zullen we ons concentreren op de diepgaande bespreking van de verschillen tussen elke testmethode. Kortom, dit artikel kan de lezers een uitgebreid begrip en begeleiding bieden.

Introductie van de Rockwell-hardheidstest

Rockwell-hardheidstesten zijn een veelgebruikte hardheidstestmethode voor metalen materialen. Het is gebaseerd op de elastische en plastische vervormingseigenschappen van materialen onder druk. Deze testmethode oefent voornamelijk een specifieke belasting uit op het oppervlak van het testmateriaal. Nadat de belasting is opgeheven, wordt de resterende indrukdiepte gemeten om de hardheidswaarde van het materiaal te bepalen.

Werkend principe

Breng belasting aan: Druk eerst een bolvormige stalen kogel van wolfraamkoolstof of een diamantgouden conische punt in het te testen oppervlak van het materiaal. Pas een bepaalde belasting toe.
Ladinghoudfase: De belasting blijft tijdens het lasthoudproces worden uitgeoefend. Het testmateriaal ondergaat elastische en plastische vervorming, waardoor een restafdruk ontstaat.
Losfase: Nadat u de belasting gedurende een bepaalde periode hebt gehandhaafd, verlaagt u de belasting. Houd een kleine lading aan om de restindruk stabiel te houden.
Meet de diepte van de indruk: Meet de diepte van de resterende indruk nadat de belasting is verminderd om de hardheidswaarde aan te geven. Er zijn meestal verschillende Rockwell-hardheidsschalen, zoals Rockwell A, B, C, enz.

Voordelen

Snel en gemakkelijk: Het testen van de Rockwell-hardheid is snel en eenvoudig. Er is geen microscoop of microscopische observatie nodig en het is geschikt voor batchtesten.
Op grote schaal toepasbaar: Met Rockwell-hardheidstesten kunnen verschillende metalen en niet-metalen materialen worden getest. Inclusief staal, aluminium, koper, kunststof, keramiek, etc.
Nauwkeurig en betrouwbaar: De Rockwell-hardheidstest biedt herhaalbare hardheidswaarden. Het heeft een hoge precisie en nauwkeurigheid.

Beperking

Alleen oppervlaktetest: De Rockwell-test kan alleen de hardheid van het materiaaloppervlak meten. Het kan geen informatie geven over de diepe hardheid van het materiaal.
Diktebeperkingen: Materiaaldikte en vorm kunnen de testresultaten beïnvloeden. Vooral voor dunnere of niet-uniforme materialen.
Monstervoorbereiding: Hiervoor is een goede monstervoorbereiding nodig. Het kan ervoor zorgen dat het monsteroppervlak vlak en schoon is om de nauwkeurigheid van de test te garanderen.

Toepassingen

Materiaalevaluatie: Het kan de hardheid van materialen controleren. Zoals metaallegeringen, staal, enz., om de materiaalkeuze en -verwerking te begeleiden.
Kwaliteitscontrole: Het kan de kwaliteit controleren tijdens het productieproces. Het kan ervoor zorgen dat vervaardigde onderdelen aan de hardheidseisen voldoen.
Technisch ontwerp: Het kan de geschiktheid van materialen bepalen en de materiaalprestaties voorspellen tijdens de technische ontwerpfase.

Vickers hardheidstest Inleiding

De Vickers-hardheidstest is een veelgebruikte hardheidstestmethode voor metalen en harde materialen. Het wordt gebruikt om de hardheid van materialen te meten. Vickers-hardheidstests maken gebruik van de plastische vervormingseigenschappen van materialen onder druk om de hardheidswaarden te berekenen. Hieronder volgen het werkingsprincipe, de voordelen, beperkingen en toepassingen van de Vickers-hardheidstest.

Werkend principe

Breng belasting aan: Gebruik een diamant- of carbide-indringlichaam met een specifieke vorm (meestal ruit) om een bepaalde belasting uit te oefenen op het te testen oppervlak van het materiaal. Over het algemeen ligt dit tussen enkele grammen en enkele kilogrammen.
Belasting behouden: De belasting wordt gedurende een bepaalde periode gehandhaafd. De indenter zal een ruitvormige inkeping vormen, waardoor plastische vervorming van het materiaal ontstaat.
Meet de vertoningsgrootte: meet de diagonale lengte van de indruk (d1 en d2) en bereken vervolgens de hardheidswaarde. Meestal wordt de formule gebruikt: H(V)=2P/(d1*d2)

Voordelen

Op grote schaal toepasbaar: Vickers hardheidstesten zijn geschikt voor verschillende harde materialen. Deze omvatten metalen, keramiek, glas en grafiet. Het is ook ideaal voor dunne plakjes en kleine monsters.
Hoge nauwkeurigheid: Het kan een hoge testnauwkeurigheid en herhaalbaarheid bieden. Het is vooral geschikt voor het meten van materialen met een hoge hardheid.
Onaangetast door materiaalgrootte: Onafhankelijk van materiaalgrootte, ideaal voor monsters van verschillende maten en vormen.

Beperking

Vereisten voor hoge oppervlaktevlakheid: Het oppervlak van het te testen materiaal moet vlak genoeg zijn. Het kan een nauwkeurige vertoningsgrootte garanderen.
Steekproefgrootte: Kleinere monsters kunnen beperkt zijn door de omvang van de apparatuur.
Dikte: Bij dunnere monsters kan de markering door het hele materiaal heen dringen, waardoor de nauwkeurigheid van de testresultaten wordt beïnvloed.

Toepassingen

Evaluatie van de materiaalhardheid: Het wordt gebruikt voor de hardheidsevaluatie van verschillende harde materialen. Zoals metalen, keramiek, glas en legeringen. Ze kunnen een referentie bieden voor materiaalkeuze en ontwerp.
Kwaliteitscontrole: Het kan worden gebruikt voor kwaliteitscontrole tijdens het productieproces. Het kan ervoor zorgen dat producten voldoen aan de hardheidsnormen en specificaties.
Onderzoeks- en laboratoriumtoepassingen: Het kan laboratoriumomgevingen onderzoeken voor materiaalkarakteriseringsstudies. Het zal helpen de hardheid en eigenschappen van verschillende materialen te begrijpen.
Metallurgisch onderzoek: Het wordt gebruikt voor metaalonderzoek. Vergelijk de hardheid van verschillende materialen en begrijp de impact van de interne structuur van het materiaal.

Rockwell versus Vickers-hardheidstest

In de bovenstaande inhoud hebben we de Rockwell- en Vickers-hardheidstests in detail geïntroduceerd. Als u nog steeds opheldering nodig heeft over het bovenstaande, hoeft u zich geen zorgen te maken. Laten we de verschillen hieronder samenvatten en vergelijken, zodat u ze beter kunt begrijpen.

Werkend principe

Rockwell-hardheidstest: De hardheid wordt berekend door een belasting op het oppervlak van het testmateriaal uit te oefenen en de diepte van de restindruk te meten nadat de belasting is opgeheven.
Vickers-hardheidstest: Een ruitvormige diamanten indenter wordt gebruikt om een belasting op het oppervlak van het testmateriaal uit te oefenen. De hardheid wordt berekend door de diagonale lengte van de ruitvormige indruk te meten die door het indringlichaam wordt geproduceerd.

Toepasselijke materialen

Rockwell-hardheidstest: Het is geschikt voor metalen en niet-metalen materialen. Het wordt veel gebruikt in metaaltechnische materialen.
Vickers-hardheidstest: Het is geschikt voor harde materialen, waaronder metaal, keramiek, glas, enz.

Laden

Rockwell-hardheidstest: De lading is groot, meestal tussen enkele kilogrammen en enkele duizenden kilogrammen.
Vickers-hardheidstest: De lading is klein, meestal tussen een paar gram en een paar honderd gram.

Opdrukvorm

Rockwell-hardheidstest: De geproduceerde afdruk is conisch van vorm.
Vickers-hardheidstest: De gecreëerde indruk is ruitvormig.

Test snelheid

Rockwell-hardheidstest: Relatief snel, geschikt voor het snel testen van grote batches monsters.
Vickers-hardheidstest: Het is relatief langzaam. Omdat de diagonale lengte van de ruitvormige afdruk moet worden gemeten.

Precisie en nauwkeurigheid

Rockwell-hardheidstest: Het biedt een hoge testprecisie en nauwkeurigheid. Het is vooral geschikt voor het meten van materialen met een hoge hardheid.
Vickers-hardheidstest: Het biedt ook een hoge precisie en nauwkeurigheid, vooral voor harde materialen.

Toepassingsscenario's

Rockwell-hardheidstest: Het wordt veel gebruikt in de productie, metaaltechniek, kwaliteitscontrole en andere gebieden. Het is vooral geschikt voor de hardheidsevaluatie van metalen materialen.
Vickers-hardheidstest: Het wordt voornamelijk gebruikt om harde materialen te evalueren. Het is vooral geschikt voor materiaalonderzoek, keramiek, glas en andere gebieden.

Laatste woord

Wanneer we de Rockwell-hardheidstest en de Vickers-hardheidstest vergelijken, kunnen we de kenmerken en toepasselijke scenario's van de twee testmethoden zien. Het testen van de Rockwell-hardheid is eenvoudig, snel en zeer praktisch voor verschillende materialen. Het heeft dieptemeting en hoge herhaalbaarheid. Het is dus de hardheidstestmethode die in veel industriële sectoren de voorkeur geniet. De Vickers-hardheidstest valt daarentegen op door zijn geschiktheid voor brosse materialen. Het heeft een hoge nauwkeurigheid en kan kleine exemplaren meten.

Bij het selecteren van een geschikte hardheidstestmethode moet u rekening houden met de materiaaleigenschappen, testvereisten en praktische toepassing. De Rockwell-hardheidstest is geschikt voor algemene hardheidsmetingen. Tegelijkertijd is de Vickers-hardheidstest geschikter voor testen waarvoor een hogere nauwkeurigheid en kleine monsters vereist zijn. Daarom kunnen we bij feitelijk technisch en wetenschappelijk onderzoek de meest geschikte hardheidstestmethode kiezen op basis van specifieke behoeften. Zorg voor nauwkeurige hardheidswaarden en betrouwbare evaluatie van de materiaalprestaties. Het kan krachtige ondersteuning bieden voor technisch ontwerp en materiaalkeuze.