Lithiumbatterijen domineren de wereld met hun nieuwste technologie. Ze worden wereldwijd op grote schaal gebruikt en van de ene locatie naar de andere vervoerd. Heb je nagedacht over hoe deze explosieve batterijen veilig worden vervoerd? UN 38.3 testen voor lithiumbatterijen is de reden achter hun veilige transport.
Zoals je weet, hebben lithiumbatterijen een hoog energiepotentieel. Een kleine verkeerde behandeling kan ernstige problemen opleveren, zoals explosies. Maar dat is allemaal te danken aan de UN 38.3-tests, die ervoor zorgen dat deze batterijen veilig kunnen worden vervoerd. Hierdoor worden deze batterijen wereldwijd veilig vervoerd. De vraag is echter hoe de UN 38.3 testen de veiligheid garanderen.
Ik weet dat veel mensen niet weten hoe UN 38.3 testen werken. Het is echter van cruciaal belang dat je deze tests begrijpt als je in de batterijenbusiness zit. Als je deze tests niet begrijpt, maak je dan geen zorgen! Deze uitgebreide handleiding zal al je twijfels over dit onderwerp wegnemen. Dus laten we beginnen.
Overzicht van het UN 38.3 testsysteem voor lithiumbatterijen
Het testen volgens UN 38.3 is een onderdeel van de UN-regelgeving dat het veilige transport van lithiumbatterijen garandeert. Batterijen die zijn gecertificeerd met Un 38.3 zijn zeer veilig voor verzending en transport. Deze test omvat vele criteria en individuele testen. Lithiumbatterijen moeten aan specifieke criteria of tests voldoen om gecertificeerd te worden.
Lithiumbatterijen zijn een uitvinding uit de 19e eeuw. Ze bieden een uitstekende energieopslag en kunnen snel worden opgeladen. Je vindt deze batterijen in alledaagse gadgets, van smartwatches tot laptops. Deze batterijen bevatten echter elektrolyten, die explosief materiaal bevatten.
Deze elektrolyt die in batterijen wordt gebruikt, is over het algemeen veilig. De batterij kan echter te maken krijgen met lage druk, hoge temperatuur en schokken tijdens het transport. Deze omstandigheden kunnen ervoor zorgen dat het vervoer in afgelegen gebieden een uitdaging wordt. Bij onzorgvuldig vervoer is de kans groter dat deze batterijen gaan lekken of exploderen. De UN 38.3-test komt in dergelijke gevallen echter goed van pas.
In 2003 introduceerde het comité van de Verenigde Naties een reglement voor het testen van systemen. Paragraaf 38.3 gaat over het veilig vervoeren van lithiumbatterijen. Er worden veel kleine tests voorgesteld die lithium moet ondergaan. Als een batterij al deze tests doorstaat, wordt hij veilig geacht voor transport. De vraag is hoe deze tests de veiligheid garanderen.
De UN 38.3 Test controleert de batterij door te zorgen voor ontlastingscondities. Tijdens het transport krijgen batterijen te maken met lage druk, hitte en schokken. Deze tests bieden deze omstandigheden in een zeer gecontroleerde omgeving. Tijdens het testen analyseert de fabrikant hoe batterijen presteren onder elke omstandigheid.
De batterijen die niet lekken of ontploffen tijdens deze tests zijn betrouwbaar. Ze zijn gecertificeerd door UN 38.3 Testing. Vergeet niet dat deze tests een gespecialiseerde reeks van 8 tests voor lithiumbatterijen omvatten. Alle tests worden uitgevoerd onder toezicht van deskundig personeel. Deze tests zorgen ervoor dat batterijen veilig kunnen worden vervoerd over land, zee of door de lucht.
Gedetailleerde onderverdeling van UN 38.3 Tests
Heb je de basisbeginselen van het UN 38.3 testsysteem begrepen? Ik wed van wel! Zoals ik al zei, bestaan deze testen uit een reeks kleine tests. Laten we nu de details van elke test en het belang ervan bekijken.
1- Hoogtesimulatie (T1)
Op grote hoogten is de kans op elektrolytlekkage groot. Waarom? Op grote hoogte neemt de druk af, wat gevolgen heeft voor de vloeistoffen in de batterij. Daarom wordt deze test uitgevoerd om lithiumbatterijen veilig door de lucht te vervoeren.
Tijdens de procedure wordt een scenario gecreëerd waarbij de druk ≤11,6 KPa is. Deze test duurt 6 uur. Na deze tijd wordt de lekkage van de batterij gecontroleerd. Als er slijtage of scheuren worden gevonden, wordt de batterij defect verklaard en teruggestuurd naar de fabrikant. Als de batterij niet lekt bij lage druk, wordt deze gecertificeerd als veilig voor transport.
2- Thermische test (T2)
Er wordt een thermische test uitgevoerd om de temperatuurbestendigheid van de lithiumbatterijen te controleren. Bij zeer hoge temperaturen zijn lithiumbatterijen vatbaarder voor brandexplosies. Bij zeer lage temperaturen kunnen elektrolyten bevriezen. Het is een kritische test omdat lithiumbatterijen kunnen worden verscheept in temperatuurzones.
Om deze test uit te voeren, worden batterijen 6 uur lang in de kamer bewaard bij 72±2℃. Als de batterij deze stap doorstaat, wordt hij 6 uur lang bij een lage temperatuur van -40 °C bewaard. Als de elektrolyt niet bevriest, kan de batterij de temperatuur aan. Hij kan bij zowel hoge als lage temperaturen worden vervoerd.
3- Trillingstest (T3)
Zoals u weet, kunnen batterijen tijdens het transport trillingen ondergaan. Daarom controleert deze test of de batterij bestand is tegen trillingen. Eenvoudig gezegd evalueert deze test hoe lithiumbatterijen bestand zijn tegen trillingen tijdens het transport. Onthoud dat lithiumbatterijen uit elektrolyten bestaan.
Trillingen en beweging in de batterij kunnen lekkageproblemen veroorzaken. Maar hoe wordt deze test uitgevoerd? Kunstmatige trillingen worden gecreëerd met een frequentiebereik van 7 - 200 Hz. Lithiumbatterijen worden blootgesteld aan deze trillingen. Als er geen lekkage of slijtage optreedt, is de batterij geslaagd voor de trillingstest.
4- Schoktest (T4)
Veel mensen denken dat vibratie- en schoktests hetzelfde zijn. Maar dat is niet waar, want beide tests controleren lithiumbatterijen op een andere manier. Een schoktest controleert of een batterij bestand is tegen schokken of stoten tijdens transport. Deze test wordt uitgevoerd door verschillende gewichten op de batterij te laten vallen, die ook van een bepaalde hoogte valt. Houd er rekening mee dat deze test wordt uitgevoerd via schoktestmachines.
5- Externe kortsluitingstest (T5)
Externe kortsluiting laat zien hoe een lithiumbatterij zich gedraagt bij kortsluiting. Je vraagt je misschien af hoe kortsluiting ontstaat tijdens transport. Soms komen batterijen in contact met geleidend materiaal, wat kortsluiting kan veroorzaken. De kans op deze kortsluitingen is echter zeer klein.
Om deze test uit te voeren, wordt een kortsluiting gecreëerd in een kortsluittester. Beide accupolen worden gedurende een uur rechtstreeks aangesloten bij 55°C. Na deze tijd worden lekkage en verslechtering van de batterij gecontroleerd. Als de accu stabiel blijft, wordt deze veilig geacht voor kortsluiting.
6- Schok-/plettest (T6)
Deze test controleert de fysieke sterkte van lithiumbatterijen. Tijdens het transport worden veel batterijen samen vervoerd. De kans op een botsing blijft dus groot. Stel je een ongeluk voor met een vrachtwagen die lithiumbatterijen vervoert.
In zo'n geval ontploft de batterij als deze niet op veiligheid wordt getest. Tijdens deze test wordt de batterij tot een bepaalde grens geplet tussen twee gewichten. De batterij moet tijdens deze test zijn fysieke vorm behouden. Als dat niet lukt, wordt de batterij als defect beschouwd. Vergeet niet dat deze test wordt uitgevoerd in gespecialiseerde botsproefkamers.
7- Overlaadtest (T7)
Een overlaadtest garandeert de dubbele veiligheid van lithiumbatterijen. Zoals je weet, heeft elke batterij een specifieke oplaadlimiet. Maar soms wordt de batterij onbedoeld overladen. Daarom controleert deze test de uiterste oplaadlimiet. Tijdens deze test wordt de batterij gedurende enkele uren boven de limiet opgeladen.
Deze overlaadtest is ook handig voor het veilig vervoeren van de batterijen. Een lichte schok of botsing kan brand of een explosie veroorzaken als de accu gevoelig is. Deze overbelasting wordt gedaan om te controleren of de batterij warm wordt. Als de batterij tijdens het oververhitten niet warm wordt of verslechtert, is hij veilig voor transport. Bij deze test mag de batterij geen breuk of brandexplosie vertonen om de test te verklaren.
8- Geforceerde ontladingstest (T8)
Ontladen is een normaal verschijnsel bij lithiumbatterijen. Overmatig ontladen brengt echter ernstige risico's met zich mee. Denk aan agressieve ontlading tijdens transport. Accu's van lage kwaliteit die niet getest zijn, kunnen hierdoor exploderen. Schokken, trillingen en hoge temperaturen kunnen het ontladen gevaarlijk maken.
Daarom wordt deze gedwongen ontladingstest uitgevoerd. Een externe verbinding dwingt een Li batterij om verder dan de limiet te ontladen. Als de batterij niet warm wordt tijdens de agressieve ontlading, wordt deze veilig geacht voor transport. Je hoeft je dus geen zorgen te maken als de batterij tijdens het transport ontladen raakt.
Belang van UN 38.3 Testsysteem
In het verleden werden lithiumbatterijen als gevaarlijk beschouwd, waardoor ze minder verkocht werden. Het UN 38.3 testsysteem bracht ze terug in hun positie. Elke stap van dit testsysteem is cruciaal om de veiligheid van 100% te garanderen. Daarnaast zijn er nog vele andere redenen die dit systeem topklasse maken. Laten we ze kort bespreken.
1- Beschermt de openbare veiligheid
Lithiumbatterijen zijn gemaakt van explosieve materialen. Een batterij die zonder testen op de markt komt, kan ernstige levensgevaren opleveren. Daarom zorgt het UN 38.3 testsysteem ervoor dat lithiumbatterijen veilig kunnen worden gebruikt. Batterijen doorlopen een reeks testen, waardoor ze veilig vervoerd kunnen worden.
2- Zorgt voor milieubescherming
Het UN 38.3 testsysteem garandeert dat batterijen niet lekken. Deze lekkage kan ernstige problemen veroorzaken. Lekkage kan bijvoorbeeld brand veroorzaken in de batterijen tijdens het transport. Bovendien kan het ook ons milieu aantasten. Batterijen die getest zijn met UN 38.3 zijn zeer veilig. De kans dat ze tijdens het transport gaan lekken is klein.
3- Verzekert productbetrouwbaarheid en -kwaliteit
Een batterij die zo'n strenge reeks tests heeft doorstaan, geeft gemoedsrust over de kwaliteit. Zoals hierboven vermeld, worden de batterijen geplet, laten vallen en oververhit. Als een batterij al deze zware beproevingen doorstaat, wordt hij beschouwd als 100% duurzaam. Eenvoudig gezegd geeft het VN-testsysteem een garantie voor de kwaliteit van producten.
Wat gebeurt er als een batterij de UN 38.3 test niet doorstaat?
Als een batterij de UN 38.3 test niet doorstaat, wordt deze onveilig verklaard voor transport. De batterij wordt dan ter controle naar de fabrikanten gestuurd. Dit testlaboratorium geeft ook een samenvatting van het falen. Fabrikanten zijn nu verantwoordelijk voor het analyseren van de structuur en het ontwerp van de batterij.
Zodra het bedrijf alle defecten aan de batterij heeft verwijderd, wordt de batterij teruggestuurd om opnieuw te worden getest. Opnieuw moet de batterij alle testseries doorlopen. Als de batterij aan die criteria voldoet, krijgt hij een duidelijke certificering. Dit opnieuw testen kan echter nadelig zijn voor het bedrijf. Want het kost tijd, creëert een verkoopgat en verhoogt de kosten.
Veel Gestelde Vragen
Hoe lang duurt UN 38.3?
Elke test neemt een andere tijd in beslag. Bovendien hangt het ook af van de omstandigheden in het laboratorium en de beschikbaarheid van het personeel. De geschatte tijd die nodig is om de hele reeks tests te voltooien is echter 4-6 weken.
Wat is de samenvatting van de UN 38.3 batterijtest?
Het laboratorium geeft het bedrijf een testoverzicht. Deze bevat volledige informatie over elke test en de resultaten. De samenvatting vermeldt ook de redenen voor het falen als een batterij een test niet doorstaat. Dit maakt het voor fabrikanten gemakkelijk om defecten te verwijderen.
Wat zijn de slagingscriteria voor UN 38.3?
Batterijen die tijdens het testen niet beïnvloeden, worden verondersteld te voldoen. De slagingscriteria zijn
- Geen lekkage op grote hoogtes
- Batterij gaat niet achteruit door trillingen
- Geen brandexplosie bij temperatuurschommelingen.
- De fysieke sterkte van de batterij is ook sterk genoeg om zware schokken te weerstaan.
Conclusie
Lithiumbatterijen zijn wijdverspreid en drijven onze dagelijkse gadgets aan. Het UN 38.3 testsysteem garandeert de veiligheid van deze batterijen tijdens het transport. Dit testsysteem bestaat uit een reeks testen. Bijvoorbeeld trillings-, schok-, thermische en hoogtetests. Al deze tests worden uitgevoerd onder specifieke omstandigheden.
Lithiumbatterijen moeten deze tests doorstaan om veilig te kunnen worden vervoerd. Als een batterij de test niet doorstaat, wordt deze defect of ongeschikt voor transport verklaard. De batterij wordt dan teruggestuurd naar het bedrijf voor verbetering. Lithiumbatterijen ondergaan deze tests keer op keer totdat ze slagen. Batterijen zonder 38.3 certificering zijn op de lange termijn niet betrouwbaar en veilig.