Het verschil tussen Xenon-verouderingstestkamer en UV-testkamer

Hoe onderscheid je het verschil tussen xenonlamp verouderingstestkamer En UV-verouderingstestkamer? Testmethoden voor natuurlijke klimaatfotoveroudering zijn gewoonlijk verdeeld in twee soorten: de eerste is het simuleren van de veroudering van ultraviolet licht, de tweede is het simuleren van de gehele veroudering door de zon. Veelgebruikte methoden in binnen- en buitenland, de belangrijkste reden is dat de testresultaten van natuurlijke klimaatveroudering realistischer zijn, hoe lager de kosten en eenvoudig te bedienen. Hoewel we overal natuurlijke klimaatverouderingstests kunnen uitvoeren, is de internationaal erkende testlocatie Florida in de Verenigde Staten vanwege de zonnige omstandigheden.
De zwakte van de natuurlijke klimaatverouderingstest is echter dat de test lang duurt en dat het testpersoneel mogelijk niet al zoveel jaren op de testresultaten van een product heeft gewacht.

1. Testmethode voor UV-lichtbestraling
Verouderingstest door UV-licht met behulp van fluorescerend UV-licht om de destructieve effecten van zonlicht op duurzame materialen te simuleren. Dit is anders dan de eerder genoemde xenonbooglamp, een fluorescentie-UV-lamp die in elektrisch principe met gewone verlichting met koud licht en een fluorescentielamp vergelijkbaar is, maar die meer ultraviolet licht kan genereren in plaats van zichtbaar licht of infrarood licht.
Voor verschillende belichtingstoepassingen zijn er verschillende soorten lampen met verschillende spectra waaruit u kunt kiezen. De UVA-340 lamp simuleert het zonlicht goed in het belangrijkste UV-spectrum met korte golflengte. De spectrale energieverdeling (SPD) van de UVA-lamp komt sterk overeen met die van het spectrum op 360 nm van het zonnespectrum. UVB-lampen worden ook vaak gebruikt om de testlamp voor kunstmatige weerveroudering te versnellen. Het is sneller dan het UVA-type licht wat betreft de vernietiging van het materiaal, maar het is korter dan de energie-output van 360 nm die voor veel materialen afwijkingen van de werkelijke testresultaten zal veroorzaken.

2. Testmethode voor xenonboogstraling
De xenonboogstralingstest wordt beschouwd als de meest geschikte om de hele zonnespectrumtest te simuleren, omdat deze ultraviolet licht, zichtbaar licht en infrarood licht kan produceren. Hierdoor wordt het in binnen- en buitenland als de meest gebruikte methode beschouwd. Deze methode wordt in detail beschreven in GB/T1865-1997 (equivalent aan IS0113411: 1994).
Deze methode heeft echter ook zijn beperkingen, namelijk de stabiliteit van de xenonbooglamp en de daaruit voortvloeiende complexiteit van het testsysteem. De xenonbooglichtbron moet worden gefilterd om ongewenste straling te verminderen. Er zijn verschillende soorten filterglas waaruit u kunt kiezen voor verschillende stralingsverdelingen. Welk soort glas wordt gebruikt, hangt af van het type materiaal dat wordt getest en het eindgebruik ervan. Het vervangen van het filterglas kan het type ultraviolet licht met korte golflengte dat wordt doorgelaten, veranderen, waardoor de snelheid en het type schade aan het materiaal verandert. Er zijn drie soorten filters die vaak worden gebruikt: daglicht, raambeglazing en uitgebreid UV-lichttype (GB 1: 1, methode 1 en methode 2, wat overeenkomt met de eerste twee typen)