Hoe te testen op trillingen

Een trillingstest omvat doorgaans de volgende stappen:

Identificeer de locaties op het testobject waar u trillingen wilt meten. Deze punten moeten de interessegebieden of potentiële trillingsbronnen vertegenwoordigen.

Selecteer geschikte sensoren op basis van uw doelstellingen en het frequentiebereik dat u wilt vastleggen. Standaard trillingssensoren omvatten versnellingsmeters, snelheidstransducers en verplaatsingssondes.

Monteer de trillingssensoren veilig op de geselecteerde meetpunten op het testobject. Zorg ervoor dat de sensoren correct zijn uitgelijnd en georiënteerd volgens de meetvereisten. Sluit de sensoren aan op het data-acquisitiesysteem of de trillingsanalysator.

Stel het data-acquisitiesysteem of de trillingsanalysator in om de gewenste parameters vast te leggen. Deze kunnen het selecteren van de juiste meeteenheden, bemonsteringsfrequenties, filterinstellingen en signaalanalyseopties omvatten.

Activeer of prikkel het te testen object op de gewenste manier. U kunt testen door het object normaal te laten draaien en het aan externe trillingen te onderwerpen. Of gebruik een gecontroleerde trillingsbron. Zoals een schudtafel of slaghamer.

Registreer de trillingsgegevens met behulp van de geconfigureerde instrumentatie. Zorg ervoor dat de metingen op de juiste manier worden vastgelegd om de benodigde informatie vast te leggen. Herhaal de metingen indien nodig voor verschillende testomstandigheden of frequenties.

Verwerk en analyseer de verzamelde trillingsgegevens met behulp van geschikte softwaretools of signaalanalysatoren. Afhankelijk van de doelstellingen kan het gaan om tijddomein-, frequentiedomein- of statistische analyses.

Interpreteer de geanalyseerde gegevens om de trillingseigenschappen van het testobject te concluderen. Vergelijk de resultaten met gevestigde normen of specificaties, indien van toepassing.

Als er problemen of afwijkingen worden vastgesteld, neem dan passende corrigerende maatregelen om de trillingsproblemen aan te pakken. Het kan gaan om ontwerpwijzigingen, structurele veranderingen, balancering, demping of andere mitigatietechnieken.

Bij het uitvoeren van trillingstests moet rekening worden gehouden met de volgende belangrijke factoren:

Verduidelijk het doel en de vereisten van de trillingstest. Bepaal uw doelen met betrekking tot de te meten trillingsparameters, frequentiebereik, amplitude, enz.

Bepaal welke locaties op het meetobject moeten worden geselecteerd voor trillingsmeting. Deze meetpunten moeten interessegebieden of potentiële trillingsbronnen vertegenwoordigen.

Selecteer de juiste sensor op basis van het testdoel en het frequentiebereik dat u wilt vastleggen. Standaard trillingssensoren omvatten versnellingsmeters, snelheidssensoren en verplaatsingssensoren.

Installeer de trillingssensor op het geselecteerde meetpunt van het te meten object. Zorg ervoor dat de sensor correct is geïnstalleerd en gepositioneerd volgens de meetvereisten. Sluit de sensor aan op een data-acquisitiesysteem of trillingsanalysator.

Stel het data-acquisitiesysteem of de trillingsanalysator in om de gewenste parameters vast te leggen. Deze kunnen het selecteren van geschikte meeteenheden, bemonsteringsfrequentie, filterinstellingen en signaalanalyseopties omvatten.

Activeer of prikkel het te testen object op de gewenste manier. Het testen kan worden uitgevoerd door het object normaal te laten draaien, het te onderwerpen aan externe trillingen of door een gecontroleerde trillingsbron te gebruiken. Zoals een schudtafel of slaghamer.

Registreer trillingsgegevens met geconfigureerde instrumenten en apparatuur. Zorg ervoor dat de meetduur lang genoeg is om de vereiste informatie vast te leggen. Het proces moet worden herhaald als metingen onder verschillende testomstandigheden of frequenties worden uitgevoerd.

Verwerk en analyseer de verzamelde trillingsgegevens met behulp van geschikte softwaretools of signaalanalysatoren. Afhankelijk van de testdoelen kan dit een tijddomein-, frequentiedomein- of statistische analyse betreffen.

Interpreteer de geanalyseerde gegevens om de trillingskarakteristieken van het gemeten object te concluderen. Resultaten kunnen worden vergeleken met vastgestelde standaarden of normen, indien van toepassing.

Als er problemen of afwijkingen worden gevonden, moeten passende corrigerende maatregelen worden genomen om het trillingsprobleem op te lossen. Het kan gaan om ontwerpwijzigingen, structurele aanpassingen, balancering, demping of andere mitigatietechnieken.

Trillingstestmethoden zijn technische middelen om de trillingseigenschappen van objecten of systemen te evalueren. Hieronder volgen verschillende standaard trillingstestmethoden:

De gratis trillingstest wordt gebruikt om de natuurlijke trilling van een object te meten zonder externe excitatie. Een standaardmethode is het toepassen van een initiële verstoring op het object. Het meten van het verval in trillingsfrequentie en amplitude. Het kan helpen bij het bepalen van de natuurlijke frequenties en trillingsmodi van een object.

Geforceerde trillingstesten zijn het uitoefenen van een externe excitatiekracht of excitatiesignaal op een object. Het kan zijn reactie controleren. Het kan de frequentierespons, functie en frequentieresponscurve van een object meten. Geforceerde trillingstestmethoden omvatten schoktests en harmonische excitatietests.

Willekeurige trillingstests kunnen de trillingseigenschappen van objecten onder bedrijfsomstandigheden testen. Het houdt rekening met de willekeur en complexiteit van de externe omgeving. Een gebruikelijke benadering is het gebruik van een willekeurig trillingssignaal als excitatie. Door de reactie van het object te meten om de spectrale kenmerken, de spectrale vermogensdichtheid en de autocorrelatiefunctie te analyseren.

Stabiele trillingstests kunnen de eigenschappen van een object met stabiele trillingen meten. Deze testmethode is geschikt voor periodieke trillingen. De respons van het object heeft dezelfde frequentie als het excitatiesignaal. U kunt de reactie van het object op verschillende frequenties begrijpen. Dit wordt bereikt door het meten van de amplitude-frequentie- en fasekarakteristieken.

Trillingstests in onstabiele toestand kunnen het gedrag van objecten testen onder veranderende trillingstoestanden. Zoals schokken of abrupte trillingen. Deze testmethode vereist snelle bemonstering en hoogfrequente responssensoren. Het kan de voorbijgaande respons vastleggen. Instabiele trillingstests kunnen de schokreactie van objecten bestuderen en trillingsoverdrachtspaden analyseren.

Trillingsmodustests kunnen de trillingsmodi van een object bepalen. Het zijn de verschillende trillingsconfiguraties of trillingsmodi. Deze testmethode maakt gebruik van een stimulussignaal en veel sensoren om op verschillende punten de trillingsrespons te meten. Modale analysetechnieken bepalen de trillingsmodi en trillingsfrequenties van objecten.